Зімовае Зіма пранізліва-сцюдзёна Нясе парадкі зноў свае. Жыву надзеяю штодзённа, Але ж як сонца нестае! Не зменіць ходу векавога, Прырода - ў зімовым сне. Чакаю зноўку дня такога, Каб спець цудоўны гімн вясне.