Час зямны - вялізная варонка,
Ў якой знікаюць ўсе мінулыя падзеі.
Чалавек губляецца ў ёй быццам іголка,
Знайсці якую немагчыма ў стозе сена.
Мы ўяўляем час прамым і раўнамерным,
Які ляціць наперад як страла.
Але сёння гэты падыход даўно ёсць састарэлым,
Ўжо даўно навука далей гэтага пайшла.
Цяпер мы ведаем, што час нашмат складаней,
І не з'яўляецца велічынёю абсалютнай.
Як бы гэта ні здавалася на першы погляд странным,
І ні было прыемней цешыцца ілюзіяй утульнай.
Прад сілай часу кожны з нас бездапаможны,
Але пакуль на наш агульны млын вада паціху лье
Ў нас захоўваецца шанец даказаць, што мы ўсёткі здольны
Пакінуць ў жыцці істотны, важны след.