Вершы беларускіх паэтаў

Нацыянальны паэтычны партал

Уваход

Раiм наведаць


Каб дадаць спасылку
на Ваш сайт, пiшыце ў
зваротную сувязь

Лічыльнікі

Зюзя

Сярэдняя: 4.8 (5 галасоў)

У зімы ёсць прыяцель,
І завуць яго Зюзя.
Па народным павер’і,
Ён у лесе блукае.
Дзесьці ў нетрах глухіх

Зюзя той барадаты.
А падобны ён вельмі
На сівога старога.
Басанож і без шапкі
Ходзіць у кажушку.

Булавою жалезнай
Ён калоціць па дрэвах
І па хатаў вуглах –
Тым пужае людзей,
І малых,і старых.

Зюзю людзі задобраць:
Пададуць штосьці з’есці,
Наліюць і хмяльнога,
Ды бывае – задужа,-
Ап’янее дзядок!

На падпітку тады
Вытварае дурное –
Вось адсюль і пайшло:
“-Той як Зюзя напіўся.
Гэны ў Зюзю п’яны!”