жах ад той лёгкасці, той неразмытай радасці,
калі нянавісць да ворагаў б’е па другіх.
І неахвота пра баягузаў бандамі, гадасці
ўсім відавочнай. але яшчэ большы псіх
тузае за вяровачкі. вось да яго з пашанай.
гідра ўсё багацее, шмат ліха, наперакор
гэным чаканням крызісаў, спада спантанна
даляра. хай тыя дурні ваююць там за яго.
выбар здаецца маленькі. ад радасці
пазабіраць ўсё сваё, што часова ў чужых.
і плюючы на пагібель душы, з саладжавасці,
саманянавісць калі пераносіцца на другіх.