Я вазьму твой боль.
Ты заслугоўваеш гэта.
Ды заб’ю яго ў сябе
І настане твае лета.
Я хачу цябе абняць
І да сябе прыціснуць,
Калі зноў пачнуць бяжаць
Сьлёзы па тваім абліччы.
Няхай словы - сьмецце.
Тваё права - давяраць... ці не.
Але хочаш ці ты ня хочаш,
Нікуды не пайду ўжо ад цябе.