Вершы беларускіх паэтаў

Нацыянальны паэтычны партал

Уваход

Раiм наведаць


Каб дадаць спасылку
на Ваш сайт, пiшыце ў
зваротную сувязь

Лічыльнікі

Алесь Шешка

Сярэдняя: 3.2 (10 галасоў)

Узвышалась раней высока Рэч Паспаліта,
Хоць і была наша кроў там праліта,
Царская ўлада прынесла прыгнет
І паляцелі мы ў новы палет.

Ссылкі, Сібір, Калыма,
Дзякуй вялікі табе, Масква!
Ленін ці Сталін, а мо і Хрушчоў,
Хапіла з нас гэтых хвашчоў.

Вось нарэшце ўзнік Гарбачоў,
Але і яго час хутка прыйшоў,
Узарваўся рэактар у Чорнай Былі
Вар’яты-вучоныя там пабылі.

Нешта ў тым рэактары яны паламалі,
А кажуць, што можа нават і ўзарвалі.
Паляцеў брудны пыл у бок Мінска
З-за гэтага і есць тут прапіска.

Азірнісь, вакол адна радыяцыя,
Знішчана цалкам будучая нацыя.
Удыхаем паветра, жывем на зямлі
І ўсе ж такі, пабароць яе не змаглі.

Вось і скончылась тое стагоддзе
І невядома сколькі яшчэ пройдзе
Каб аднавіць любімы мой край
І атрымаць нарэшце зноў тут рай.

Прыйшоў канешне канец і камуністам
А мы засталіся са сваім хакеістам.
Знаходзімся цяпер нібы у акупацыі,
Кожны час чакаючы дэвальвацыі.

Нафта, газ, станкі, метал
Пакупаем усе цалкам мы за нал
Пасварыліся са светам, з Расіяй і Польшчай
Нібыта гэта можна вырашыць плошчай?

Моладзь бяжыць і едзе за мяжу
Але, я і тут не горш пражыву.
Ну і няхай тут бядней і брудней
Але родны край неяк мне мілей.



Сярэдняя: 3 (4 галасоў)

Ля Немана,на беразе пясчаным,
Незнарок, напэўна, тут абраным
Стаяць звычайныя каталіцкія крыжы
І летаюць вакол іх хуткія стрыжы.

Адпачываюць здаўна мае тут сваякі
Жыцце хістала вас у розныя бакі.
Але, прайшлі іспыты на выдатна
Назапасіўшы духоўнага ўсяго багата.

Яшчэ у адным прыгожым месцы
Недалека ад ракі Арэсы
Пакояцца старыя прадзяды
Выбіраўшы ў жыцці здольныя хады.

На высокім беразе Дзвіны,
у векавым сасновым гушчары
стаяць магілы ў цішы,
напэўна, з даўняе пары.

Ляжыць тут мноства валуноў,
панасцяганых з мясцовых хутароў.
Хістаюцца крыжы с наклоннай рыскай,
гуляе вецер з імі як з калыскай.

Ляжаць далекія мае тут продкі
Не мелі ў жыцці вялікія вы сродкі.
Але жылі сумленна на зямлі
І працавалі ўпарта, як маглі.

І вось настане Радуніца, ці Дзяды
А мо і проста, без ані якае пары
Прыйду да вас з букетам кветак
Жывыя робяць так спрадвек.

Схілю перад вамі галаву
І моўчкі ў бок я адыйду.
У задуменні ціха памалюся,
Прабачце, калі і памылюся.

За ўсе што есць у жыцці маім,
вялікі Дзякуй, вам усім!