Вершы беларускіх паэтаў

Нацыянальны паэтычны партал

Уваход

Раiм наведаць


Каб дадаць спасылку
на Ваш сайт, пiшыце ў
зваротную сувязь

Лічыльнікі

Сяргей Бурэц

Сярэдняя: 4.2 (11 галасоў)

Ля ваколіцы стану і азірнусь
На палі, сенажаці, лясы,
На радзімы прастор, на цябе Беларусь.
Захвалююся з гэтай красы.
На імгненне мне здасца, што стаў я (стала) табой,
Здольным (Здольна) у сэрца сваё я ўвабраць
Тваю ласку, пяшчоту і сумную боль.
Родная, мушу сказать:

Беларусь мая сінявокая!
Беларусь мая белакрылая!
Ты і блізкая, і далёкая,
Але сэрцу майму ўсёж мілая.
Ты душы маёй – векавы матыў.
Беларусь, ты ў свеце адзіная!
І дзе б я не жыў, і дзе б я не быў,
Для мяне застанешся Радзімаю!

Данясецца з нябёс сумны крык журавоў,
Што па восені ў вырай ляцяць.
Нібы голас бацькоў, нібы голас дзядоў...
Разам з ім табе буду казаць:

Беларусь мая сінявокая!
Беларусь мая белакрылая!
Ты і блізкая, і далёкая,
Але сэрцу майму ўсёж мілая.
Ты душы маёй – векавы матыў.
Беларусь, ты ў свеце адзіная!
І дзе б я не жыў, і дзе б я не быў,
Для мяне застанешся Радзімаю!

25 кастрычніка 2004 г



Сярэдняя: 2.5 (2 галасоў)

Мароз малюе на сцякле
Яскравамі узорамі.
Алеж я чую, што ідзе
Вясна з птушыным гоманам.
Зямля прачнецца ада сну
і у сэрцы трэсне лёд журботы.
Чакала доуга я вясну,
Яе цяпло, яе пяштоту.

Нібыта срэбранны капель
У маёй грудзі заб’ецца сэрца.
і зразумела толькі я цяпер
Каханнем што вясна завецца.

Зазелянее, зашуміць
У маёй душы кахання гай.
Як буду без цябе я жыць?
Ты адкажы мне, ты парай.
Але ж вясна ужо прыйшла
і птушкі шчасця прыляцелі.
Яна з сабою прынясла
Таго цяпла што мы хацелі.

01.03.2001



Сярэдняя: 4.7 (7 галасоў)

Сон,
Зорак казачных фантом.
Ён
Срэбранным прайшоў дажджом.
Маіх думак патаемны шлях
Зіхаціць ў вачах.
Ноч,
Для тваіх жаданняў час.
Дзень,
Іх няяўны водгалас.
Свой сусвет табе толькі ствараць,
Ненавідзець ці кахаць!

Ззянне цемры, святла змрок.
Да іх смялей ідзі!
Адкінь сумненні!
Толькі крок, адзіны крок
Хутчэй яго зрабі!

Крылы мары расчыні
На сустрач ветру ты!
І на імгненне,
Растварыся ў чысціні
Сваёй душы!

Стук
Твайго сэрца ў цішыні.
Гук
Тваіх мар у вышыні.
Вогнішча раздуй сваіх надзей.
Будзе новы дзень!

16.10.2011