Вершы беларускіх паэтаў

Нацыянальны паэтычны партал

Уваход

Раiм наведаць


Каб дадаць спасылку
на Ваш сайт, пiшыце ў
зваротную сувязь

Лічыльнікі

Уладзімір Пацяйчук

Сярэдняя: 3.7 (6 галасоў)

Восень. Вогненна-шызы захад.
Ноч штурхае ў цемру.
Я іду. За мною думкі ў накат
Бягуць нібы цень Хімеры.

Хто яшчэ не ведае жах -
Вось ён са мною ходзіць.
Пастукаў у сэрца час.
Сумота цяпер няволіць.

Васільковай краіны пах.
Бездарожжа. Вецер шалёны.
Вёска мая... Патанае дах...
Я ізноў прыйшоў да цябе...
Крыл адчуваць узмах.



Сярэдняя: 3.8 (5 галасоў)

Заглянула сонейка ў мае вакно

Пасярод сьнежаньскай сцюжы.

Я кахаю цябе за то...

І за гэта...

Вось душа расквІтнела, як ружы.

Ад зімы пайшла цеплынь,

Хоць зусім заледзянелы.

Стукне - "дзінь"...

Галінка...

Слоўна водгук мілы.

С'нег пакрыў прасторы -

Белай Пані сюрпрыз.

Я кахаю цябе...

За то!... і за той...

І за гэты капрыз.



Сярэдняя: 2.4 (8 галасоў)

Зноў лятаюць павуцінкі -

Павучкі плывуць у турнэ.

Па залацістай карцінке

Хвосьцік "лясіцы" мяце.

Лісьцікі з тварам сонца

Засцілаюць сцежку маю.

Ясень гарыць шчаніста -

Восень яго заве.

Танцам полькі тут беларускай

Вецер кружыць у гаі.

Праменні цалуюць цеплым

Сьмехам яскравай пары.

Зіма - беласнежная пані

Па трошкі, зусім па чуць-чуць

Праз птушак шле прывятанне,

Што з песьняй у вырай лятуць.

Прамінае яшчэ адзін годзік

Маей тутэйшай "хадзьбы".

Я ўпэўнены - поўны слоўнік

Фарб працягнула мне Ты*.

* Маці Божья.



Сярэдняя: 3.3 (12 галасоў)

Колеры восені сонцам захоплены,

Рвецца праменнем яскравы прастор.

Дрэвы з'менай цікавай спалоханы,

На баль залаты прымяраюць узор...