Прапахлі сьцены Бернардынаў Кадзідлам даўніх таямніцаў, Пацьмелі ад людзкіх правінаў Вакенцы спавядніцаў.
Дрыжаць старэчаю арганы, Пужаюць пыл спрадвечны. На сьвечках пломень кволы, цьмяны; Пабожны сьпеў дарэчны...
Ідзе Імша і Бог так блізка...
Бог сапраўды блізка...
Бог сапраўды блізка...
Бог сапраўды блізка...