Вось нешта раз на птушкаферме
Індык, пад'еўшы добра зерня,
Пачаў між птушак выхваляцца:
— Са мной хто можа параўнацца?!
Ну гляньце, птушкі, на мяне!..
Ды крыллямі — як чыркане!
— Сваім я лёсам ганаруся,
Ну, што вы варты, куры, гусі?
Са мной вітаецца сам Бык,
Як стрэне дзе: «Здароў, Індык!»
Пастаўлю хвост — зайздросціць Пава,
А чуб, як макаўка, на славу.
Або калі закулдыячу —
Ад шчасця сам я ледзь не плачу.
I салавей, сябры мае,
Ніколітак не запяе.
Але тут Лыска не стрываў
I ў выхвалякі запытаў:
— Хацеў бы я, Індыча, знаць:
А ці умееш ты лятаць?
_________________________
Быць мастаком яшчэ не значыць
Хадзіць ды толькі кулдыячыць.
Дзякуй,вельмі прыгожыя!
Дзякуй,вельмі прыгожыя!
дзякуй, усміхнуўся ад душы. а
дзякуй, усміхнуўся ад душы. а што за новае слоўца такое - кулдыячыць? :-)
Спасибо!!! =)
Спасибо!!! =)
Дзякуй, мне вельмі
Дзякуй, мне вельмі спадабалася.