Аднойчы да чалавека прыйшло свята...
Неспадзяванае, як першы снег,
Шчаслівае, як адчуванне палёту,
Урачыстае, як зыход сонца,
Прыйшло да чалавека свята.
I вочы яго засвяціліся,
Як свецяцца яны ў сляпых,
Якія пачынаюць бачыць;
I спыніўся ён засяроджана,
Як спыняюцца глухія,
Адкрываючы першы гук.
Аднойчы да чалавека прыйшло свята...
Аднойчы пачуў ён
Імклівую мелодыю крыл,
Светлыя гукі сонечных промняў,
Велічныя акорды лесу, —
Аднойчы спасціг чалавек музыку...
а где песні
а где песні