Вершы беларускіх паэтаў

Нацыянальны паэтычны партал

Уваход

Раiм наведаць


Каб дадаць спасылку
на Ваш сайт, пiшыце ў
зваротную сувязь

Лічыльнікі

Апошні званок

Яшчэ не ацэнена

Апошні званок

Час расстання са школай прыйшоў,
Мноства кветак, усмешак і сонца,
Хваляванне шчымлівае зноў—
Не бывае дзяцінства бясконцым.

Вось і вырас другі мой сынок,
Хай пашчасціць з дарогі не збіцца,
Каб пачуць зноў апошні званок,
Я адклала сустрэчу з бальніцай.

Зноў юнацкай вясны карагод,
І чырвоныя, сінія стужкі.
На іх надпіс—2000 год,
А вакол заліваюцца птушкі.

Я хвалююся, любы сынок,
Бо павінна з табой развітацца.
Ты святкуй свой “Апошні званок”,
Я ж пайду да хірургаў збірацца

2000 г.