Вершы беларускіх паэтаў

Нацыянальны паэтычны партал

Уваход

Раiм наведаць


Каб дадаць спасылку
на Ваш сайт, пiшыце ў
зваротную сувязь

Лічыльнікі

Аўтапартрэт

Сярэдняя: 3.6 (5 галасоў)

Я шкельца, якое блісне на Сонцы –
і загасне бакамі падрапанымі,
мроячы аб пакаяннай шліфоўцы,
каб піць святло ўсімі сэрца клапанамі.



А Я частка таго шліфавальнага

А
Я частка таго шліфавальнага кола,
якое не бачыць і сёння святла;
якое спрабуе само мимаволі
здабыць самастойна хоць трошкі агня.
Б
Нагорны Алег, альбо, нават, Буйніцкі;
Прарочы Алег, або нейкі другі, -
Усім вам патрэбна не птушка сініца,
а з неба змяіныя толькі кліны.

Хаця я і жыву ў сталіцы, хаця

Хаця я і жыву ў сталіцы,
хаця і прозьвішча - Буйніцкі,
клубніку не люблю -
на лета - ў лес -
збіраць суніцы.
А з птушак мне няма нічога
найлепей петуха...
бо. сма-а-ач-ч-чны,
калі засмажаны,
ды й мясца паболей чымсьці у сініцы.
Вось гэта - Праўда,без падманак!
Сярмяжная,а не такая,як наплёў тут Франак!