Тут дыхаць вольна, дзе шырокі Нёман
Парушыў неруш векавых крыніц.
Тут лёгка полю ў дажджоў палоне
Пад светлай знічкай цёплых навальніц.
Жывецца песням, радасна вяселлям,
Тут даўгалецце—спадчыны выток.
Чабор і верас—цудадзейным зеллем,
Прапіскай жытняй—сіні васілёк.
Дзвіны Прыдзвінне, памяць аб Скарыне,
Паэтаў край і боль зямлі з вайны.
Світае Нарач на снягоў пярыне,
Ухутаўшы туманамі чаўны.
У небе зорак залатыя межы,
Нібы над Сожам Гомеля агні.
Тут непрыступнасць сценаў Белай Вежы
І Белавежскай пушчы карані.
Харашо
Харашо