Бывай, бывай, каханая старонка
Я ў вышыню ўзлятаю жаўруком
Адтуль пяю табе я звонка-звонка
Каб добрым быў настрой у землякоў
Каб ўсё вялося ў хаце i ў каморы
Каб Бог часцей вясёлку пасылаў
Каб болей шчасця, i паменей гора
Ў сваiм жыццi з вас кожны сустракаў
Усмешка каб у вас была на тварах
Каб ўсё жыццё было, як летнi дождж
Як ён iдзе – нiбыта i без хмары
I промнi сонца неба рэжуць уздоўж
Каб вы зямлю сваю любiлi болей
Адна яна – шкадуйце вы яе
I каб нiколi - чуеце - нiколi
Не забывалi каранi свае
Браткi мае, браточкi-беларусы
Чаму ж усiх так моцна я люблю
Што жаўруком у небе не баюся
Вам праспяваць мелодыю сваю