Чаго не убачыш вачыма,
Чаго не адчуеш душой,
Таго уявіць не магчыма,
Бо тое жыве над табой…
Як птушка ў паветра ўзлятае,
Ты марыш таксама ляцець,
Але, – гэта мара златая –
Як птушка, – не можаш ты пець…
Як кветка квітнець ты жадаеш,
І пахнуць на доўгі прастор,
Але, – кветка так жа ўвядае,
І зноў усё ідзе на паўтор…
Чаго не хацеў б ты на свеце,
Чаго б ад душы не жадаў –
З табой можа быць толькі тое,
Што Бог назаўжды нагадаў…