Вершы беларускіх паэтаў

Нацыянальны паэтычны партал

Уваход

Раiм наведаць


Каб дадаць спасылку
на Ваш сайт, пiшыце ў
зваротную сувязь

Лічыльнікі

Гады бягуць...

Сярэдняя: 5 (3 галасоў)

Гады бягуць,
Гады каменні крышаць,
А мора б'е,
Цалуюць хвалі дно.
На скалах гордага
Каўказскага узвышша
Табе саўю сузорысты вянок!

Стаю адзін...
Маўчаць ў гарах аулы,
Даліны журацца
Пад кроплямі расы,
I плача стэп
Глухім вячэрнім гулам
У пацалунках дзікае красы.

А там, дзе сон,
На цёмным небасхіле
Бялее ў шэрані
Аснежаны Эльбрус...
Табе, Каўказ,
Паэты спеў дарылі,
Сягоння й я
Акорды падару!..

Стаю адзін,
Дзе саклі пад гарою
Узоры ткуць
3 зыбучае імглы,
Дзе над абрывамі
Высока нада мною
Між скал віюцца
Горныя арлы.

Табе, Каўказ,
Чароўныя паданні
Складалі дні
Глыбокай старыны.
Там Пушкін, Лермантаў
Ў часы былых паўстанняў
Тваю красу авеялі яны.

Стаю адзін...
Стаю, маўчу й дзіўлюся,
Як скалы крышацца
Пад вечнасцю вясны.
Я сэрцам тут,
А думы ў Беларусі,
На хвалях Нёмана,
Дзе плаваюць чаўны.

Дзе сыпле сінь
Каралі на азёры
I тчэ дасэнь
На цёмнай глыбіні,
Дзе радасць - смех, .
Як цвет асенніх зораў,
Дзе звонкі сум,
Як моладасць крыніц!

Гады бягуць,
А дні каменні крышаць,
I мора б'е,
Цалуюць хвалі дно.
На скалах гордага
Каўказскага узвышша
Табе саўю сузорысты вянок!