Глядзіцца ў люстэрка жанчына
Нялёгка застацца жанчынай
У цяжкі, складаны наш час.
Быць вартай увагі мужчыны
Хацелася б кожнай із нас.
Шанцуе, калі спадарожнік
Сустрэнецца добры ў жыцці,
А не--дык як босай па пожні
Прыходзіцца з мужам ісці.
Глядзіцца ў люстэрка жанчына,
Падлічвае вёсны свае,
На стан яшчэ быццам дзяўчына,
Ды шчасця ў вачах нестае.
У клопатах вечных, без ласкі
Прыгожы марнуецца твар,
І ўжо не памогуць ні маскі,
Ні модны заморскі адвар.
Ў жыцці ёй не рыцар сустрэўся,
Гатовы з плячэй цяжар зняць.
Цяплом яе сэрца ён грэўся,
Не ўмеючы шчыра кахаць.
Глядзіцца ў люстэрка жанчына
І лічыць маршчынкі свае.
Ну дзе ж ты, сапраўдны мужчына-
Самотнае шчасце яе?
1996 г.