Ноч, даўжэйшая ў годзе,
Неўзабаве надышла.
З першай зоркай у народзе
Запрашаюць да стала.
Стол стаіць, пакрыты сенам,
А на ім абрус ляжыць,
У мігценьні летуценным
Елка ля вакна стаіць.
У кутах — снапы са збожжа,
У місцы на стале — куцьця:
Талісман ад сіл варожых,
Сымбаль вечнага жыцьця.
Хутка ўся сям’я зьбярэцца,
Прыйдуць добрыя сябры,
Згода ў хаце застанецца,
Звады й крыўды — на двары.
З кожным паламай аплатку,
Каб традыцыя жыла,
У доме пажадай парадку,
Дабрабыту і цяпла.
Жонка мужу пажадае:
Каб ты сьвету не відаў
З-за вялікага ўраджая
(Ды здароўя не губляў).
Гаспадар адкажа жонцы:
Хай жа буйных гарбузоў,
Буракоў, гуркоў ды морквы
Хопіць нам да маразоў!
Пачынаюцца варожбы:
Сьверб дзяўчын апанаваў,
Каб хлапец які харошы
Шлюб хутчэй прапанаваў.
З-пад абруса ты сьцяблінку
Асьцярожна выбірай:
Возьмеш доўгую былінку —
Будзе добрым ураджай.
Адчыняй шырока дзверы,
Паважаны гаспадар:
Калядоўшчыкаў намеры —
Атрымаць за песьні дар.
Тут Каза, Мядзьведзь ды Конік
Віншаваць цябе прыйшлі,
Час запляскаць у далоні:
Добру вестку прынясьлі.
Сьвята слаўнае Калядаў
Лучыць розныя часы:
Да язычніцкіх абрадаў —
Хрысьціянаў галасы.
Уся Эўропа адзначае
Збаўцы вечнага прыход.
Хай Пан Бог ва ўсім спрыяе
ў гэты дзень і ў новы год!