Казалі мне, што час ідзе,
А я, бы дрэва нерухомае.
Мо справа ўся у барадзе,
І шчасце наша выпадковае.
Ды не, шукаю свой аплот,
Галінкі кратаю кахаючы.
У апоўнач бачу рыжы кот
Глядзіць на зоркі не міргаючы.
Ўсё будзе лепш, а можа й не,
Надзея гэта вельмі цьмяная,
Ды бачу колер на сцяне,
Паветра нюхаю духмянае.
Навошта дзень і ноч карпець
Бяз конца, сэрца ледзь трывае.
Лепш будзем сэнс шукаць падзей
Пакуль душа яшчэ жывая.
30.01.2015
Ізьбітыя словы бяз рыфмы.
Ізьбітыя словы бяз рыфмы.
Не надо кощунствовать.
Не надо кощунствовать. Подобное можно сказать, только не имея души и ничего не понимая в сути поэзии.