Над кабінетамі летаюць хмары,
заселі бязлікага гвалту пачвары,
не бачуць людзей, не чуюць людзей,
бо грошаў усеўладных салодзяць іх чары.
І мертвыя душы не свецяцца нават,
а ў жары грашовым блукаюць іх мары,
і хто і калі з іх астудзіцца ледам,
халоднай, пякучай кары?
http://www.stihi.ru/2015/06/16/7672
Вельмі спадабаўся верш.
Вельмі спадабаўся верш. Аўтар, працуйце далей у гэтым накірунку.
Дзякуй за водгук. У рэальным
Дзякуй за водгук. У рэальным жыцці ўсяго хапае.