Срэбрам ззяе павуцінка,
Прывітаць усіх хоча.
Зачапілась за галінку,
Засталась да ночы.
«Што тут робіш, дарагая?»
Зорны шлях пытае.
«Ты зусім яшчэ малая
У гэтым цемным краі.»
«Зачапілась за галінку
Не ляцець да хаты.
Думала, што на хвілінку
Не змагу даць рады.
Забяры меня з сабою
Ты ўсе бачыш у полі.
Буду я заўжды з табою
У зорным наваколлі.»
++++++125 !!!!!
++++++125 !!!!!