Чорная прастора, неба уверсе,
Агні ліхтароў свецяць шлях.
Мы крочым па гэтым паверсе,
Не думаючы, што мы гэта прах,
Але покуль мы жывы,
Праўдзівы, а хтосьці ілжывы.
Вельмі розныя, але ж і падобныя.
Людзі мы: вялікія і дробныя,
Хто сэрцам, хто розумам.
Хто чымсьці другім.
Хтосьці кідаецца ў роздумы
Аб вечным такім.
Але усё пройдзе.
Што там невядома.
Хто куды пойдзе.
Хтосьці дадому,
Той, хто тут быў як чужы,
Той, хто не выносіў ілжы.
Іншы свет, іншае вымярэнне.
Ад пакутаў вызваленне.
Дадому вяртанне.
Туды, дзе прызванне.