Вастрыня пачуццяў, дзе над полем
шчабяталі птушак галасы,
ды дарылі песню тую хорам
слухачам, навокал што былі.
Разумелі песні гэтай словы
і на кветках летніх матылі,
на ўзлеску стомленныя совы
танцавалі нават - як маглі.
Вастрыня пачуццяў, дзе над полем
шчабяталі птушак галасы...
Не хадзіла б толькі ліха з горам
па прасторах роднае зямлі.