Не аднойчы чуў пра тое,
Што патрэбна быць цішэй,
Думкі тоечы ад волі.-
Будзе так жыццё даўжэй.
Гэта мабыць так, мяркую.
Толькі час ляціць хутчэй,
Калі ўвогул не турбуе
Навакольны рух падзей.
Кропкай мусіць адчувацца,
Каб спыніўся жвавы час,
За агульнае змагацца,
І шукаць на ўсё адказ.
А калі час прыпыніцца,
Будзеш ведаць – не дарма
Кожны, маючы сініцу,
У ёй бачыць жураўля.
Час губляецца ў спрэчцы
За пяцёра каласкоў.
Мы бязлітасны да сэрца,
У якім заўжды анёл.
Той анёл заўжды шкадуе
Менавіта толькі Вас.
Ён упэўнен – ахвяруе
Не дарэмна Боскі час.
Паспрабуйце адгукнуцца
І пачуць, і зразумець,
Каб узняцца і прачнуцца:
-Кожны, час павінен мець!
Бо калі не маеш часу,
Уся турбота – аб сябе.
І на волі няма спасу.
Усе зачынены ў турме.