Ручай

Каб дадаць спасылку
на Ваш сайт, пiшыце ў
зваротную сувязь

Сачу празрыстыя струмені
Сярод сутоння серабра.
Санлівай сіні сум асенні
Спяшаю ў песні пасабраць.

Звініць званком звонкагалоса,
Задумна зойдзецца здаля.
Ад звону зумкага, здалося,
Загалубілася зямля.

Булькоча балаўнік без стомы —
Бы бесядзь будняя бабуль.
Булькоча, быццам будзідь бомы:
Буль-буль, буль-буль...

За ім скакаў я бесклапотна —
Куды ж, пястун, мяне завёў?..
Баюся здацца старамодным:
Няма ўжо гэткіх ручаёў!

Госць Vera, Пт, 04/04/2014 - 17:30

а мне верш вельмі падабаўся, бо гэта й ёсьць сапраўднае паэзіяй. Дзякуй вялікі аўтару!

Госць, Пн, 03/31/2014 - 20:50

Поўная бязглуздіца... Няўжо Сіпакоў можа лічыцца паэтам

дима, Вт, 04/09/2013 - 20:04

очень хорошее стижотворение

Госць, Пн, 04/11/2011 - 19:14

Шык..

Госць, Ср, 04/06/2011 - 17:33

Здзіўляюся, як магчыма пісаць ТАК!!! Архізвонкі і архінепаўторны верш!!! Дзякуй!

Госць, Чт, 03/24/2011 - 21:51

Автор просто красавчик ) Первые 3 столбика чистый отжиг =3

Госць, Сб, 04/02/2011 - 16:33

эт точно!весело))