Замёрзла ноччу шпаркая крыніца;
Твая пара, зімовая нуда!
Цяпер няма ўжо руху ні сляда,
I нават зверху слоем снег лажыцца.
Ды ўсё дармо, бо там, пад ім, струіцца
Магутная, жывучая вада.
Чакай! Яе йшчэ прыдзе чарада!
Здалее хваляў хор на вольны свет прабіцца.
Прыклаў я гэты сімвал да сябе,
Схіліўшыся ў надсільнай барацьбе,
I разгадаў прыроды роднай словы.
Як — прамаўчу, бо кожны з вас — паэт.
Рассейце ж самі лёгкі змрок прамовы,
Сваей душы туды пралліце свет!
Супер
Супер
«Паміж пяскоў Егіпецкай
«Паміж пяскоў Егіпецкай зямлі...» - это санет, но может всёравно пойдёт)
Верай у гістарычную перспектыву беларускага нацыянальна-вызваленчага руху і лепшую будучыню народа прасякнуты гэты верш, дзе аўтар паказаў сябе выдатным майстрам санета.
Паэт гаворыць пра зярняты, знойдзеныя у адным з магiльнiкаў Егiпта. Праляжаўшы там некалькi тысячагоддзяў, яны не загiнулi. Жыццёвая сіла іх нібы драмала на працягу многіх стагоддзяў. Трапіўшы ў вільготную глебу, зярняткі далі багатую рунь. Верш уяўляе сабой разгорнутае параўнанне. Магiла – сiмвал смерцi, жменя насення – увасабленне вечнасцi жыцця. Яна нагадвае паэту лёс беларускага народа. Паэт параўноўвае зерне з беларускім народам, які прыгнечаны, спіць, але і пад прыгнётам захаваў сваю жыццястойкасць. Паэт верыць, што духоўныя сілы народа праб'юцца на шырокую дарогу, пераадолеюць на сваім шляху ўсе перашкоды. Аўтар сцвярджае ідэю вечнасці, неўміручасці жыцця:
Зварушаны, нарэшце, дух народны,
Я верую, бясплодна не засне,
А ўперад рынецца, маўляў крыніца,
Каторая магутна, гучна мкне,
Здалеўшы з глебы на прастор прабіцца.
Верш прасякнуты верай ў сiлы народа, у яго будучыню. Прыгнечаны на працягу многiх вякоў, беларускі народ выжыў, захаваў сваю сiлу. Пад прыгнётам ён захаваў сваю жыццеустойлiвасць. Аўтар параўноўвае абуджаны рэвалюцыяй 1905 года беларускі народ з магутнай крынiцай, якая здольная прабiцца кожную хвiлiну на шырокi прастор, пераадольваючы усе перашкоды на сваiм шляху.
Кампазіцыя санета «Паміж пяскоў Егіпецкай зямлі...», выкарыстаныя ў ім параўнанні народа з жыватворнай крыніцай, асацыятыўныя сувязі паміж падзеяй, што моцна ўразіла, і загадкавасцю свайго народа, — усё спрыяе выяўленню філасофскай думкі, што духоўнае адраджэнне народа — гэта толькі пытанне часу.
Что такое санет?
Что такое санет?
Санет- гэта верш, у якім 14
Санет- гэта верш, у якім 14 радкоў.
нармал
нармал
это очень интересный и
это очень интересный и изысканный верш
под чем лежит крыница? (этот
под чем лежит крыница? (этот вопрос нам задали в школе)
Под снегом, льдом
Под снегом, льдом
под чем лежит крыница? (этот
под чем лежит крыница? (этот вопрос нам задали в школе)
Я хочу сказать, что все
Я хочу сказать, что все произведения Максима Багдановича, чем-то связаны с Родиной!
супер
супер
напишите мне
напишите мне водгук!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
помогите написать водгук
помогите написать водгук плиззз очень надо)))
Надо ну-у-у-у очень надо
Надо ну-у-у-у очень надо
Даражэнькая, а калі цябе
Даражэнькая,
а калі цябе каханы абдымаць будзе,
ты таксама будзеш прасіць, каб нейкі дзядзька за цябе водгук напісаў?
Зразумей, маленечкая дурніца, што нават самай суровай настаўніцы трэба не гладка напісаная банальнасць, а ТВАЕ ЎЛАСНЫЯ ДУМКІ.
Прычытай, калі ласка, верш яшчэ разочак, і патрэбныя словы знойдуцца абавязкова.
Согласна с Вами
Согласна с Вами
памагите очень прошу написать
памагите очень прошу написать водгук па твору максима багдановича "санет"
вот первые строчки"замёрзла ноччу шпаркая крыница и
т.д"
Буду блогодарен.
памагите очень прошу написать
памагите очень прошу написать водгук па твору максима багдановича "санет"
вот первые строчки"замёрзла ноччу шпаркая крыница и
т.д"
очень прошу учительница по белюязу очень строгая а у меня не получается написать водгук(((
буду очень признательна если поможите))
Замёрзла ноччу шпаркая
Замёрзла ноччу шпаркая крыніца;
Твая пара, зімовая нуда!
Цяпер няма ўжо руху ні сляда,
I нават зверху слоем снег лажыцца.
Ды ўсё дармо, бо там, пад ім, струіцца
Магутная, жывучая вада.
Чакай! Яе йшчэ прыдзе чарада!
Здалее хваляў хор на вольны свет прабіцца.
Прыклаў я гэты сімвал да сябе,
Схіліўшыся ў надсільнай барацьбе,
I разгадаў прыроды роднай словы.
Як — прамаўчу, бо кожны з вас — паэт.
Рассейце ж самі лёгкі змрок прамовы,
Сваей душы туды пралліце свет!
да мне тоже нужен водгук
да мне тоже нужен водгук
цудоўны верш і актуальны!
цудоўны верш і актуальны!
Вершы Максіма Багдановіча,
Вершы Максіма Багдановіча, вялікія вершы. Не кожны зможа зразумець іх сэнс.Але кожны зможа знайсці ў іх нешто асобістае, якое падыходзіць толькі яму адному.
але не кожны можа пИсать
але не кожны можа пИсать правИльно хД
Гэта французскі тып санету.
Гэта французскі тып санету.
Пагоня невыпадкова набыла для
Пагоня невыпадкова набыла для нас, беларусаў, выключнае значэнне: на нашу зямлю часта прыходзілі нязваныя госці, несучы ёй ярмо і разбурэнне, сеючы смерць. Таму яшчэ з часоў Усяслава Чарадзея існаваў такі звычай: пасля нападу ворагаў на паселішча ўсе мужчыны, што маглі трымаць зброю, павінны былі дагнаць ворага і паквітацца з ім за забітых супляменнікаў. Гэты звычай і меў назву пагоні. Штуршком, які натхніў паэта на напісанне твора, паслужыла выява "Пагоні", змешчаная на Вострай Браме ў Вільні:
памагите очень прошу написать
памагите очень прошу написать водгук па твору максима багдановича "санет"
вот первые строчки"замёрзла ноччу шпаркая крыница и
т.д"
очень прошу учительница по белюязу очень строгая а у меня не получается написать водгук(((
буду очень признательна если поможите))
О,МНЕ ТОЖЕ НАДО!!!
О,МНЕ ТОЖЕ НАДО!!!
Тыпа з погляду
Тыпа з погляду Ф.Ныркі
Надхненне надыходзіць нечакана,
Праз лёд і холад і смугу.
Праз уяўленне – ШТО я не магу,
І што засталася спатканне.
Ты не застанешся адзін(!)
Насупраць гэтага спакою.
Абавязкова будзе мроя!
Таму, што трэба табе сіл.
Маленькі цуд, як падарунак
Праб'ецца промнем праз гады.
Ён(!) хвалю пачынаў яшчэ тады!
Каб МЫ знайшлі яе прытулак.
...І каб надхненне надышло І
...І каб надхненне надышло
І да яго ад нашай хвалі.
Ён не маўчаў калі яшчэ не ўсталі
на нашай рэчцы снег і лёд.
А мы ужо ў вадзе спяваем,
якая бьецца з рыбкай - з намі.
Мы не чакаем люты, знак
Як гараскопы мы шукаем
з надзеяй не знаходзіць кары
За тое, што ў горле ў нас камяк.
А сакавік на хвалі,
як цунамі.
Ён пачынае з адыходу хвалі да берагоў ад трэску льда.
…ёсць хата, ў цёшчы… У
…ёсць хата, ў цёшчы…
У Косава…
На вуліцы Тадэвуша Касцюшкі…
Ля ганка там
шыпшыначка ўзрасла!
Сама!
Ніхто яе не содзіў…
Расточак гэты я агарадзіў,
каб выпадкова не стапталі
дзіцёначка калючага…
+*+
(15 лістапада 2011 г.)
(((((((((((((((
(((((((((((((((