Шукаю ежу для душы.
Ды не магу знайсці па смаку.
І раптам – шэпт: "Сама пішы
І раздавай свае прысмакі!"
Параду слухаю. Пішу.
Пасля чытаю – што такое?
Хоць гатавала ад душы,
Але не тое, ўсё не тое!
То перасмажу і спалю,
То на агні не датрымаю,
То ў мітусні перасалю –
Нічога смачнага не маю.
Гасцей няма чым частаваць.
Ну й гаспадыня-недарэка!
Дык лепей класікаў чытаць –
Яны і ежа нам, і лекі...