Старонка родная мая
Прастор ад краю i да краю
Люблю тут слухаць салаў’я
Калi увечар ён спявае
Люблю глядзець на тапалi
Дзе ён, на дзiва непрыкметны
Ледзь-ледзь паметны мiж галiн
Ад песнi робiцца адметным
Яна ляцiць з усiх бакоу
Туды, сюды iмчыцца рэхам
Нiбыта процьма спевакоў
А ён адзiн сядзiць над стрэхай
Але усiм здалёк чуваць
Непараўнальну песню тую
Як што прыйшлося б шкадаваць –
Яе найперш я пашкадую
Усе пяюць – i мы пяём
Хто так сабе, а хто й нядрэнна
Але каб свiснуць салаў’ём
Тут нешта большае патрэбна