Набожна моліцца стары,
Укленчыўшы перад касцёлам.
За цяжкія свае грахі,
Але не слухаюць анёлы.
У бруднай чарадзе грахоў,
Яны святла ўжо не бачаць.
і ў заканчэнні, для багоў
Святло нічога і не значыць.
Сгарыць апошні зямны час,
Падзеліць усе з задавальненнем.
Ратуй анёл, памілуй нас!
Не згублена яшчэ сумленне!
Дай нам, анёл, апошні дзень,
Цябе, укленчыўшы, вітаем.
і як падобен свету цень,
Адзін - дае, другі - хавае.
Добры верш!
Добры верш!