Вершы беларускіх паэтаў

Нацыянальны паэтычны партал

Уваход

Раiм наведаць


Каб дадаць спасылку
на Ваш сайт, пiшыце ў
зваротную сувязь

Лічыльнікі

АЎТАБІЯГАФІЧНАЕ

Здавацца, а не

Здавацца, а не казацца.
сказаць-крычаць, маўчу-хачу - для пачаткоўца тыповая з'ява, але на будучае варта ўлічыць: рыфмаванне дзеясловаў - кепская практыка для паэта.

Прывiтанне з Лошыцы)))

Прывiтанне з Лошыцы)))

Ну,Базыліо... брэшаш... "Я

Ну,Базыліо... брэшаш... "Я мінскі хлопец, не тутэйшы.Кажу па-беларуску шэптам."
Добра, у цябе,складненька, Вершык "напеўся!
А "Тутэйшы", гэта не значыць "мінскі". Гэта і ёсць ТУТэйшы. Зямляк.
..і зусім не важка - ты "змагар нейкі беларускі",ці - еатхнённы каханнем хлапец.
Важка тое,што ты пішаш на Мове Беларусі,а таму - не саромейся.
Тым болей,што у цябе Добра атрымліваецца: і Рыфма нядрэнная,і Рытм мастак трымаць!

Вось чалавек, паэт, мінскі

Вось чалавек, паэт, мінскі хлопец піша пра свой сум, магчыма боль...
Калі я адзіны пакіну тут свае радкі, то што тады сапраўды адбываецца?
Пра вершык аб "ручаі" бяз сэнсу ўвогуле напішуць сотні каментароў, ацэняць стыль і майстэрства...
А як жа быць з душою чалавека? Гэта самае галоўнае ў вершах паэта.
Трымайся, Базыль Мялешка! Ты не адзіны адчуваеш падобнае.