У гэтым доме вокнаў больш няма,
Дар нябёсаў - ўсё пакрылі гурбы.
Зачыніла дзверы снежныя зіма,
Волю прапявала гукам трубным.
Дымам дах засцелен, давідна
Жыццё згасла, быццам вёска знікла.
Гаспадар налье нам ўсім віна:
- Мы даўно да гэтага абвыклі.
Гэта быў Вялікі снегапад.
Людзі час з яго абвыклі мераць.
У гарах Абхазскіх, і ў садах,
Вось, жыве такая быль з Чегема.
вельмі цікава.
вельмі цікава.