Усё геніяльнае проста,
Як снег, што млее пад нагамі
І рассыпаецца на дробязныя думкі,
Расплюшчаныя лёсу сапагамі.
Усё геніяльнае проста:
Забыць, што марылі спрачацца,
Чакаць замест на прымірэнне,
У дзяцінства рукі аддавацца.
Усё геніяльнае проста,
Як снег, што падаў на карніз.
І – далібог – ад вас залежыць,
Ці лесвіца ўверх ідзе, ці ўніз.
шарман, Адарка!)))
шарман, Адарка!)))
Не дадуць ісці ўніз... Не
Не дадуць ісці ўніз...
Не дазволяць супраць ветру -
Ёсць для гэтага карніз,
Па прастому - побач МЭТРА.
І ўнізе хлопцы ё!
Яны кожнага навучаць!
У неба выпарыцца ўсё,
Да чаго цябе прымусяць.
Выдатна - вершы-суседзі,
Выдатна - вершы-суседзі, вершы-працягі адзін аднаго