Вайна...
І пранеслася куль стракатаньне.
Вайна...
Зьнікла мірнае наша сьвітаньне.
Вайна...
Глуха стукае ў дзьверы кабета,
На руках немаўля галасіць,
У кашулю жаўнера адзета,
Сэрца матчына зноўку баліць.
А за ёю вайна на парозе,
Крык дзяцей,кулямётаў стральба,
Вораг крочыць па нашай дарозе -
(Працягнуць)
Беларусаў-ахьвяраў гара...
Абаронім жа матчыну хату,
Кату-карніку кулю ў лоб.
Ды зьбяромся ў сьвятую нараду,
Дапаможа ў змаганьні нам Бог.
Дык бяры,беларус,у рукі зброю,
Бо свабода ў сэрцы тваім.
Пераможам мы грамадою,
Ды зямлю мы сваю адстаім!
стих классный но ошибок тут
стих классный но ошибок тут на каждой строчке