Вазьмi ў рукi вершы гэтыя
У iх сапраўднае жыццё
Затым з’яўляюцца паэты
Каб перадаць вам пачуццё
Каб перадаць, што адляцела
Каб ўсе часы звязаць ў адзiн
Каб прымiрыць душу i цела
Каб ўспомнiў бацьку блудны сын
Каб вы здрыгнулiся мiжволi
I каб сляза зыйшла з вачэй
Каб над сваёй ўздыхнулi долей
Каб сэрцу стала гарачэй
Каб позiрк здзiўлены выпадкам
Злавiць ў натоўпе мiж людзей
Каб нешта важнае нашчадкам
Было сказаць што, карацей
Вазьмi у рукi вершы гэтыя
Не пашкадуеш – слова дам
Зямля не меншае паэтамi
Каб ты чытаў iх па складах