На другім канцы пільнуюць,
а на гэтым слоў няма.
Тэлефонныя падмуркі
не аднолькавы ў нуля.
Той вышэй, а гэны нізкі.
Перакосы. Ёсць адхон.
Воду гоніць схон з узвышша
толькі ўніз, дзе крочыў слон.
Пада мной гарачы гейзер.
Столькі лілася вады.
Хто ж нагрэў яго, даў пеннасць?
Гоніць бурбалкі сюды?
Ціск такі, што ў тэлефона
накаляецца труба.
Што ж маўчу? Шкадую словы?
Мала мне таго цяпла?
Каб цябе ўжо разарвала!!!
За ўсю тваю хлусню!
Гэй ты там, табе шчэ мала?
Ён відаць яшчэ ўва льду.
І каму ж гэта спатрэбілася
І каму ж гэта спатрэбілася абраць гэты верш адразу пасля закрыцця мной старонкі на "Сціхіры"?)
Не,Франак,... "ганьбіць"
Не,Франак,... "ганьбіць" Улада ўвесь беларускі народ працоўны, народ жа не можа "ганьбіць" Уладу, Народ - можа толькі: нелюбіць,ці ненавідзець яе.
Паэт ня можа "ганьбіць" Паэта за вершы. Паэт не бача ў другім паэце мужчыну,ці жанчыну, паэт ЧЫТАЕ ВЕРШЫ. І,ці правы ён,ці няправы - гэта крытычныя думкі аднаго паэта да творчасці другога паэта. ВЕРШ - гэта РЭЧ ЗРОБЛЕННАЯ ДЛЯ іНШЫХ,а таму і павінна быць ДОБРА ЗРОБЛЕНА.