Я іду па полі боя,
А вакол ідзе вайна.
Гул гармат і куляметаў -
А вакол салдат сцяна.
Вось адзін упаў пад куляй
І другі, і трэці ўслед.
Падалі як ўсе салдаты -
Злосна смерць смяялась услед.
Вось далёка уйшлі каты,
Смерць смяецца, як дзіця -
Сярод старых і барадатых
Хлапчук малы - дванаццаць год -
І як Гасподзь не убярог?
Яму бы жыць, гуляць, тварыць -
А ён у сырой зямлі ляжыць.
Смерць не любіць барадатых,
Патрэбы у старых тожа нет.
Яна хапала бы дзіцятак -
Анёлы старай скажуць "Нет!".
Анёл заўседы з дзецьмі ходзіць,
Не дасць старой ён душу ўзяць.
Ён да Бога дзіцятка праводзіць,
Каб мог ён там тварыць, гуляць.
У Раі дзеці забываюць
Жахі, боль і кроў вайны,
А на вайне, дзе нету рая,
Це жахі ўсе яшчэ жывы.
вельмі добры твор
вельмі добры твор