Я прэч ад горада лячу
З пустых цагляных камяніцаў.
Я ў веску родную хачу,
Дзе сонцам я змагу напіцца.
Дзе ўранні певень пракрычыць,
Дзе салавей ад сну абудзіць,
Дзе значна лепей сэрцу жыць,
І люд дабрэйшы ў свеце будзе.
Туды, дзе Свіслач ўсе цячэ,
Туды, дзе Лапка і Цалянка…
Мясціны родныя мае,
Да вас ляціць ўжо гараджанка.
Я прочь от города лечу, где
Я прочь от города лечу,
где улиц каменные лица.
В края родимые хочу,
чтоб солнцем и весной напиться.
Там на заре поет петух
и ночью соловей разбудит,
легко на сердце, светел дух,
добрей,приветливее люди.
Там Свислочь царственно течет,
туда, где Лапка и Цалянка,
в местечки, сладкие , как мед,
летит,как пчелка,горожанка.
перевод - Елена Юшманова
Дзякуй за такі прыгожы
Дзякуй за такі прыгожы пераклад майго "дзіцёнка"))) Вельмі прыемна))