Над нівой збажыны
ціха рояцца промні,
сініх кветак званы
далятаюць да скроняў.
А сцяжынка заве
на далёкі пагорак,
птушкай думка плыве
над бязмежнай прасторай.
Я шукаю цябе
ў бялёсых туманах,
у звонкай песні бароў
і ў мроях жаданных.
Хай ляцяць жаўрукі нашых мараў,
і ў сэрцы палаюць пажары,
вусны шэпчуць, бы струны гітары:
"Я кахаю цябе!"
З той далёкай вясны
заімшэла дарога,
спадарожнікі-сны
мой спакой потрывожаць.
Набяжыць над зямлёй
цемра чорнаю хмарай,
я святло запалю -
ясны месяц-ліхтарык.
І знайду я цябе
ў бялёсых туманах,
у звонкай песні бароў
і ў мроях жаданных.
Хай ляцяць жаўрукі нашых мараў,
і ў сэрцы палаюць пажары,
вусны шэпчуць, бы струны гітары:
"Я кахаю цябе!"