Ўсе застылі
Мае матылькі
Не трапечуцца
Ўжо ад світанку…
Як жа рана!?
Так цёмна вакол
Немагчыма
Зіма за вакном…
Адцураю
Ў кубку гарбату
Наліваю шкляную
Ў шклянку…
Рана толькі
І цёмны мой дом
Немагчыма
Зіма за пастом!
Не прачнуцца
Мае матылькі
За зараннкі
Не б'юцца яны…
Так самотна
Зіма не шэрая!
І як сумна
Жыццё бо
не белае...
прыгожа і вытанчана.
прыгожа і вытанчана.