Маё сэрца ад шчасця рвецца,
Маё сэрца любові поўна
Да цябе, што мяне расціла,
Беларусь, ты – мая Радзіма.
Мала дзе я цяпер сустракаю
Тых, хто ведае родную мову
Маё сэрца баліць і плача:
“Беларусы, шануйце мову!”
Як прыгожа гучыць наша мова,
Як кранае людское сэрца.
Той, хто ведае родную мову,
Верыць у шчасце, імкнецца наперад.
Я нікога не асуджаю.
Я не маю такога права.
Толькі я адно паўтараю:
“Беларусы! Шануйце мову!”
Может быть наперад
Может быть наперад iмкнецца?
Ребенок полчаса выучить не может :(
Мова--часьціна сэрца,подых
Мова--часьціна сэрца,подых душы.З прычыны пакутаў нашага народу,зараз яна ў вельмі складаным становішчы.Але ж,я веру што з Божай ласкі яна адродзіцца.Пакуль ёсьць такія дзяўчыны,як Вы,сьвятло яе ня згасне. Ніколі не спаткаў такой чыстай душы,проста шчыра зьдзіўлены і вельмі хацеў бы пазнаёміцца.Марыць,кажуць ня шкодна:-)
З прычыны дурасці
З прычыны дурасці