Над цёмным карэннем, высока ў сінечы...

Уваход

Апошнія водгукі

Про весну на белорусской мове

25.04.2022 - 16:22
Падтрымлiваю!

21.04.2022 - 20:49
Дзякуй...

06.04.2022 - 16:46
Владик.. чётко

17.03.2022 - 23:42
Вельмі моцна, як у Кастуся!!!

15.03.2022 - 23:45
круть

02.03.2022 - 19:58
топ

02.03.2022 - 19:57
Я так шчаслівая сёння за

25.02.2022 - 04:19
23

23.02.2022 - 21:06
І нават калі цалкам без

14.02.2022 - 10:34
Жыві для мяне, тваё імя

14.02.2022 - 10:33
Спасибо, что был. Что остался

27.01.2022 - 09:06
Супер! Вельмі спадабаўся верш

26.01.2022 - 22:30
Добры верш на беларускай

25.01.2022 - 16:27
Вельмi мiлагучны, ёмкi i

24.12.2021 - 16:39

усе водгукі

Раiм наведаць

Каб дадаць спасылку
на Ваш сайт, пiшыце ў
зваротную сувязь

Лічыльнікі

Дадаць верш

Над цёмным карэннем, высока ў сінечы,
У шатах шумлівых, куды ні зірні,
Лісты бестурботна трымцяць і трапечуць,
Забыўшы заўчасна свае карані.
Шапочуць: мы ў іншым жывем вымярэнні,
I голас у кожнага свой, і жыццё...
Ды станецца восень лістам адкрыццём,
Пранізлівы вецер дыхне азарэннем —
I зноў, як калісці, да цёмных карэнняў
Пачне, адпалаўшы, вяртацца лісцё.