Калі свіння забрэша на вавёрку –
Тады дурны паразумнее.
Калі засвішча рак, і рыба заспявае на пагорку,
Тады дурны хоць нешта, пэўна ж, зразумее?…
Як жалуды пасыплюцца з вярбы,
І дзесьці ў моры-акіяне
Пагойдвацца на хвалях будзе камень,
А потым камень той травою парасце,
А на траве распусцяцца нарэшце кветы –
Тады дурны ў бязглуздай прастаце
Збіраць паедзе з радасцю на камні тым пярэстыя букеты.
1995г.