Цішыня ў вёсцы ранкам,
Брэх сабак за снегам скуты...
Брыва хмурыць на світанку,
Лес, бязмоўем апрануты.
Цяжкім выцягнуўся пасам,
Нерухома і маўкліва,
Як трызненне, час ад часу,
Расхінаюць птушкі крылы,
Пралятаючы над вёскай:
"Дзе вы, людзі, што застылі?
Абудзіце песняй дзёрзкай!
Ад бязмоўя крылы стыгнуць..."
прыгожы верш атрымаўся
прыгожы верш атрымаўся