Маланка вогненным багром
Цяжкія крыгі хмар разводзіць,
Па небасхіле ўладна ходзіць
Далёкі гром.
Цярэбіць пушчу напралом,
То глуха стогне, то вуркоча...
Не дасць заснуць сягоння ноччу
Далёкі гром.
Грыміць над Прыпяццю, Дняпром,
Як водгук колішняга бою.
Душу сціскае ціхім болем
Далёкі гром.
Грукоча тут у кожны дом
Адвечным рэхам неспакою
Ледзь чутны дзесьці за ракою
Далёкі гром.
мне вельми спадабаецца верш
мне вельми спадабаецца верш
Хороший стих
Хороший стих