Люблю не менш - ды меней дэманструю,
Хаця пачуцці сталі ‘шчэ мацней;
Але нашто любоў сваю святую
Нібы тавар, праносіць між людзей?
Вясну кахання песняй салаўінай
Я з Філамелай разам апяваў,
Ды ўслед за ёй жалейку сваю кінуў,
Калі прышла пара сталення траў.
І не таму, што летам не прыемна
Ліць серэнады страсныя ўначы, -
А бо даступнасць квецені багемнай
Дае магчымасць одам адпачыць.
Таму язык трымаю ад сугуччаў,
Каб спеў любві табе не надакучыў.
Очень душевный и красивый
Очень душевный и красивый сонет!!!♥♥♥