Арон Гаал
Коні на гарадской вуліцы
Па вуліцы беглі коні,
Увесь горад ахутвала шэрае змярканне.
Наперадзе імчаўся жарабец, ззаду кабылы...
У іх рухах была сама Воля!
Ускінулі галовы, калі панесліся наперад!
Адкуль яны ўзяліся, куды імкнуцца?
Ніхто не ведае. Але ў мяне стала цяжка на душы,
Цоканне капытоў адклікалася болем у маім сэрцы!
Вуліца, дзе машыны гулі, ускрыкнула:
"СТОЙЦЕ!" "Стойце!" - адклікаліся будынкі.
Дарма. Яны збеглі ў Ноч і зніклі...
Маё жыццё нібы пазбавілася яркіх фарбаў.
Аўтарскі пераклад
Карэктар Кселена Літвінава
Льецца і льецца, нібы гады,
У чыстых крыніцах цуд гэтай вады
Не замуцімы і глыбакі
У пушчах палескіх б'юць крыніцы.
Устань раніцою і паглядзі:
Б'ецца ў крыніцах агеньчык зары;
Вечарам познім, ноччу густой
Можна і зоркі крануць тут рукой.
Чорныя хмары ценем прайдуць -
Як наляцелі, так і сыдуць
Льюцца крыніцы, і ніколі
Не замуціцца цуд гэтай вады.
Льецца і льецца, нібы гады,
У чыстых крыніцах цуд гэтай вады.
Арон Гаал
Цень коткі
Можа, цень коткі – гэта ты...
Над галавой змрочная бяззорная ноч,
Але калі з'яўляецца на хвіліну Месяц,
У глыбіні саду выплывае твой стройны сілуэт.
Можа, гэта – твой сон, у якім я – толькі ўдзельнік,
Але можа, менавіта я прысніўся табе...
І ў тваім сне адлюстроўваецца сад і Месяц,
І тое стройнае цела, што так мякка басанож
Крочыць па траве, што так выцягваецца ўгару, да неба...
Ці толькі ў мне адлюстроўваецца ўсё гэта, і,
Калі з'яўляецца Месяц з хмары на хвіліну,
То бачу раптам паміж дрэвамі Цябе – цень коткі...
Аўтарскі пераклад
Карэктар Кселена Літвінава
Арон Гаал
Шклянка чаю
Шклянку чаю Вам трэба выпіць цяпер...
Памарыце, пакуль Вас ахутвае воблака пары,
Удыхніце ўсе водары Ўсходу
І не думайце, не прыдумляйце будучыню.
Па-за часам праз апельсінавыя алеі
Бяжыце, бяжыце басанож наперад.
Не важна куды вядзе Вас дарога,
Трэба проста там БЫЦЬ.
аўтарскі пераклад
карэктар Кселена Літвінава