Вершы беларускіх паэтаў

Нацыянальны паэтычны партал

Уваход

Раiм наведаць


Каб дадаць спасылку
на Ваш сайт, пiшыце ў
зваротную сувязь

Лічыльнікі

Крывіч Вольны

Сярэдняя: 3.9 (7 галасоў)

Быццам адзінокі,
Быццам я ў цьме…
Крочу я да шчасця,
Крочу я ў сне…

Быццам снегам белым,
Быццам сонца свет --
Распахнуў далоні
Часу хуткі бег.

Ен спяшыць – не спыніш.
Не звярнуць яго!
Толькі шчасця клічышь,
А ў адказ адно:
“Не шукай не трэба,
Страціў ты ключы,
Ад раднога міра --
Ад сваёй душы”

Я стаміўся бегчы,
Я хачу заснуць.
Я даўно не першы,
Сонца жжэ мне грудзь…

Я стаміўся плакаць,
Я стаміўся зваць…
Што мне засталося?
Толькі паміраць…



Сярэдняя: 4.4 (10 галасоў)

Давай памаўчым і паслухаем,
Як б’юцца ў нас сэрцы, у дваіх.
І свежым паветрам падыхаем,
Павер, што я чую твой ўдых.

Адкуль і за што нам дасталася,
Навошта нам горкі той лёс?
За тое, што мы падымаліся?
Дык то была воля нябёс?..

Ніколі мы не здаваліся,
Хоць горкія слезы лілі.
Наш плач даваў ворагам радасці,
Што часта на край мой ішлі.

Дык што нам цяпер засталося,
Куды трэба рушыць, ісці?
Калі сэрца б’ецца ад болі,
Калі і душа ў крыві...

"Не ведаю", — ціха ты скажаш, —
"Мой мілы, кахаю цябе.
Трымай маю руку ты моцна,
Трымай, не пускай ад сябе".

І сэрца тады зноў сажмецца,
І слёзы з глаз пацякуць.
Мая дарагая паненка,
Нам лёс вельмі цяжкі цягнуць.

Сонца ціха паднялася,
Гляжу на цябе — ты са мной.
Раней ты часцей усміхалася...
Мая беларуска са мной...



Сярэдняя: 5 (5 галасоў)

Дзень Волі — Дзень Барацьбы —
За Радзіму, За шчасце, За Долю!
Супраць ворагаў усіх, што за кошт наш жылі,
Што залілі ўсю Плошчу крывёю...

Супраць усіх, хто не верыць у беларускі народ,
Супраць усіх — хто яго прыніжае.
Называючысь сябрам плюе ў душу,
Вякамі нам мову знішчае.

Дзень Волі — гэта памяці Дзень!
Тых, хто рушыў за край свой шляхотны.
Тых, хто страціў жыццё ў змаганні за свет,
Баронячы край боскі-родны!

Дзень Волі — гэта Вясна!
Гэта нашых сардэц Адраджэнне!
Пасля доўгага, доўгага сну,
Мы знішчаем у край свой нявер’е...

Сонца нам свеціць — Мы разам ідзем.
Мы Жывы і рушым мы далей.
Дзень Волі — гэта наш лёс,
Мы яго доўга чакалі...

Нас зноўку пужаюць збіваннем, крывёй,
Нас пужаюць здзекваннем ў кратах...
Праданым ахоўцам, бязбожным суддзёй,
І мёртвым у лесе застацца...

Не спыняць нас ворагі — Не спыняць свае,
Бо верым мы ўсе ў Свабоду.
Дзень Волі — гэта Наш дзень!
Бо Воля — то прага Народу...



Сярэдняя: 2.7 (3 галасоў)

Ліхтарны свет і горад нейкі дзіўны:
Усё нібыта кажа аб табе.
Чакаю я і дождж працяглым ліўнем.
І ты ідзеш… і ты ідзеш ка мне.

Вясна была і мы з табой сустрэлісь,
Я зазірнуў у глыбінь тваіх вачэй…
Я без цябе быў! – страшна мне ўспомніць,
Я мог быць без цябе!?... нашмат яшчэ страшней

А ты маўчала адзінокай зоркай,
Што свеціць путнікам ў начы.
Я быў каля цябе – і на душы салодка.
І я цябе абняў – стук сэрца ўнутры…

Дождж шоў і ліхтары свяцілі добра,
Нібыта ў казке, нібыта я ў сне.
Але ж тваё дыханне, позірк асцярожны --
Не сплю я -- ты каля мяне!

Ты мне сказала, што мяне шукала,
Жыццё сваё і верыла ў мяне.
Я ўсміхнуўся, а душа дрыжала,
Бо ўсё жыццё баяўся не сустрэць цябе…