Вершы беларускіх паэтаў

Нацыянальны паэтычны партал

Уваход

Раiм наведаць


Каб дадаць спасылку
на Ваш сайт, пiшыце ў
зваротную сувязь

Лічыльнікі

Рагнед Малахоўскі

Паэт, перакладчык, фотамастак. Нарадзіўся 5 верасня 1984 года ў пасёлку Сяймчан Магаданскай вобласці (РФ) у сям'і мастака. У 1987 годзе разам з бацькамі і старэйшым братам вярнуўся на Радзіму ў Беларусь у Нарачанскі край (Мінская вобласць). Па нацыянальнасці – беларус. Веравызнанне – грэка-каталіцкае.

Скончыў беларускамоўную Нарацкую СШ№2 (11 класаў) (2002). Скончыў факультэт фінансаў і банкаўскай справы Беларускага дзяржаўнага эканамічнага універсітэта (2009) і Інстытут дзяржаўнай службы Акадэміі кіравання пры Прэзідэнце Рэспублікі Беларусь (2014).

Працаваў у часопісах "Полымя", "Маладосць", "Бярозка", "Вожык". З 2012 года з’яўляецца пазаштатным рэдактарам кніжнай серыі "Маладая паэзія Беларусі" ў выдавецтве "Харвест".

З 2003 года рэгулярна выступае з літаратурнымі творамі ў рэспубліканскай перыёдыцы (часопісы "Полымя", "Дзеяслоў", "Маладосць", "Нёман", "Верасень", газеты "Літаратура і мастацтва", "СБ" і інш.), калектыўных зборніках і анталогіях. Вершы перакладаліся на русскую, англійскую і балгарскую мовы.

Фіналіст міжнароднай прэміі "Садружнасць дэбютаў" (2008). Узнагароджаны Дыпломам Саюза пісьменнікаў Беларусі за вялікі ўклад у развіццё культуры і літаратуры Беларусі (2008). Лаўрэат Мінскай абласной прэміі ў галіне літаратуры (2012). Сябра суполкі "Літаратурнае прадмесце" (2002), Саюза пісьменнікаў Беларусі (2006) і Беларускага саюза журналістаў (2014).

Аўтар кніг "Беражніца" (2005), "У дзённай мітусні" (2012), "Жыві!" (2014), "Кахання радок" (2016), "Клічнікі дажджу" (2016), "Выгнаннік дзьмухаўцовага раю" (2016).

Таксама займаецца мастацкім перакладам паэзіі з рускамоўных і англамоўных падрадкоўнікаў. Пераклаў на беларускую мову творы Фетхулаха Гюлена (Турцыя), Лі Бо (Кітай), Чынгіза Аліаглу (Азербайджан), Ларысы Марданавай (Удмурція), Агагельды Алланазарава (Туркменістан), Аляксея Гаджыева (Дагестан), Міхаіла Хонінава (Калмыкія) і інш.

З 2006 года займаецца фотамастацтвам. Аўтар фотавыстаў "Нарачанскі напеў", "Нарачанскія чары", "Музы", "Музы 2", "Фотаімпрэсіі", "У дзённай мітусні", "Закаханыя ў слова", "Памяць вады".

Піша электронную музыку, займаецца лёгкай атлетыкай.

malahouski.jpg


Сярэдняя: 4.2 (30 галасоў)
                                       Н.Ю.

Калі над намі гасьне Арыён,
Усходзіць непаўторная Венера.
Сузор’е, нібы прывідны дракон.
Планета, як салодкая хімера. 

Мая начная споведзь для цябе
Ня болей нечаканага прызнаньня.
Сузор’е зьнікла ў танцы-варажбе,
Венера нам прадказвае каханьне. 

У сьвеце павялося так здавён – 
Шчасьлівыя не пакідаюць веру.
Калі ў нябёсах гасьне Арыён,
Сусьвет вітае мудрую Венеру.


Сярэдняя: 4 (29 галасоў)

Вуснаў дзявочых гарачы давер...
Тут не ўладарыць каханне.
“Божа, прабач, не хацеў я, павер...” -
Звычная споведзь пад ранне.

Хтосьці прамовіць: “Хіба ж гэта грэх?
Плюнь і забудзь, прыжывеццца”.
Грэх не расколеш, быццам арэх.
Ён на душы застаецца.



Сярэдняя: 4.3 (18 галасоў)

Я помню лета: сонца – поўна,
І неба сінь над галавой.
Як нечакана, як раптоўна
Спаткаўся, любая, з табой.

Начэй бяссоных адзінота…
Трызьненьняў-мрояў неспакой.
Лагодных рук тваіх пяшчота
На сумны твар кладзецца мой.

Ты мараў, дум маіх крыніца,
Расінка-яска на траве,
Начной залевы бліскавіца,
Праменьчык сонца ў сіняве.

Туманным і дрыготкім раньнем
Я сэрца насьцеж расчыню
І прашапчу сваё прызнаньне,
Ускалыхнуўшы цішыню.

Як нечакана, як раптоўна
Ты у маё жыцьцё ўвайшла.
Я помню лета: сонца – поўна,
І поўна шчасьця і сьвятла.