мама

Катэгорыі вершаў

вершы для дзяцей мама жыццё жанчына дом родны край творчасць цяжарнасць маме

"Сорак дзён па маці..."

Здаецца,
маці дзесь недалёка тут...
Дня не хапае ёй,
ажно да ночы
мітусіцца,
вечна ў клопатах...
І цягне – да яе заскОчыць мне...

І пасядзець,
з ёй побач,
без якой там справы...
І выслухаць усё, што яна хоча...
Смакуючы матулі маёй стравы...

Пачуць далёкія ўспаміны,
з яе дзяцінства і юнацтва...
Няспешна каб плылі хвіліны...
Ды толькі,
позна сустракацца...

Няма матулі…
А – ніяк не верыцца,
што больш не зазірну у вочы матчыны...
Мінулы Час ужо не вернецца...
Але, у памяці маёй –
жыве, нястрачаны...

Скрозь Час,
я пупавінаю з табою звязаны...
Я твой сыночак,
твой малЕнькі Алічка...
Табе – жыццём сваім я абавязаны...
Матулечка мая, Багіня-мамачка...
*+*
6 верасня 2014 г.

Пакінуць водгук

***Іду да мамы сцежкаю знаёмай

Пастаўлю свечку на акне. Няхай гарыць.
Прыйдзіце, душы, да мяне. Пагаварыць.

А.Наўчанкова.

Іду да мамы сцежкаю знаёмай.
І голас разаб’ецца, задрыжыць:
“Матулечка, як спіцца табе дома?
А я ў гасцях – жывым патрэбна жыць.

Дзянькі бягуць – збіраюцца навіны.
Маюе май, цюльпаны зацвілі.
Даруй нам, мама, і дачцэ і сыну,
Калі не так што, можа…Не змаглі…”

Пастаўлю свечку. Радаўніца. Вечар.
Прыйдзі, душа, хачу пагаварыць.
Твая прысутнасць думкі хай падлечыць,
Запэўніць хай: жывым патрэбна жыць!
* * *

Пакінуць водгук

***Веснічкі. Вярба. Калодзеж. Сені.

Веснічкі. Вярба. Калодзеж. Сені.
Не страчаеш. Ў хату не завеш.
Самі стол паставілі і селі.
А бліны дзе? Не, не прынясеш.

А вазонаў! Па табе сумуюць.
Ты іх не прыходзіш паліваць.
Кнігу на стале тваю святую
Не бярэ ніхто больш пачытаць.

Шафа рук тваіх цяпла чакае,
Печ даўно ніхто ўжо не паліў.
Певень недабудзіцца – спявае.
І Дружок твой голас не забыў.

Зноў калодзеж. Веснічкі. Машына.
Крыж ля плоту – абярэг людзей.
“ У імя Айца, у імя Сына…”
Нас з малітвай тата правядзе.

Пакінуць водгук

I з далёкіх, і з блізкіх дарог...

I з далёкіх,
                   і з блізкіх дарог
Лёгкі крок на матчын парог,
Хоць і вісне, як хмара,
                                       знямога,
Цяжалее хатуль зім і лет...
А ў матулі адна дарога,
А ў матулі дарога — трывога
За цябе,
              за людзей,
                                 за ўвесь свет.